Bolesław Hanicz-Boruta


Bolesław Hanicz-Boruta to postać, która w historii Polski zajmuje istotne miejsce, związane z napiętymi czasami II wojny światowej. Urodził się 11 września 1906 roku w Radomsku, gdzie rozpoczął swoje życie, które wkrótce miało zmienić losy wielu ludzi.

Hanicz-Boruta, noszący również nazwisko Bolesław Boruta, a także znany pod pseudonimami Rawski i Hanicz, był jednym z oficerów polskiego podziemia, odgrywając aktywną rolę w organizacji oporu przeciwko okupantom. Jego działalność miała miejsce w trakcie krytycznych wydarzeń drugiej wojny światowej, kiedy to Polska zmagała się z ogromnymi wyzwaniami.

Zmarł w 1976 roku, pozostawiając po sobie ślad w pamięci tych, którzy walkę o wolność traktowali jako swój najwyższy obowiązek.

Życiorys

Bolesław Hanicz-Boruta to postać, której życie odznacza się zaangażowaniem w działalność lewicową już przed wybuchem II wojny światowej. Był członkiem Komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej, co doprowadziło do jego wyrzucenia z wojska. Przeżył także trudne chwile, gdyż był aresztowany dwukrotnie za swoje poglądy.

W trakcie konfliktu zbrojnego, w którym świat walczył o przetrwanie, przyjął aktywną rolę w ruchu oporu. Posługując się różnymi pseudonimami, takimi jak Rawski i Hanicz, rozpoczął swoją walkę w szeregi Związku Walki Zbrojnej oraz Armii Krajowej, gdzie miał zaszczyt dowodzić 85 plutonem.

Na przełomie lat 1942 i 1943 zdecydował się na przeszeregowanie do Gwardii Ludowej, by od października 1943 roku stać się częścią jej sztabu. Jego działalność wojskowa obejmowała dowodzenie jednostkami tej organizacji w powiecie radomszczańskim. Z dniem 27 lutego 1944 roku objął stanowisko szefa sztabu w 9 Częstochowsko-Piotrkowskim Okręgu Armii Ludowej. Jeszcze w maju tego samego roku został dowódcą tego okręgu, a od września 1944 roku także liderem 3 Brygady Armii Ludowej im. Józefa Bema.

W trakcie działań wojennych brał udział w wielu odważnych operacjach zbrojnych. Wśród nich wyróżnia się bój pod Ewiną, który miał miejsce w dniach 11–12 września 1944 roku, będący jednym z kluczowych momentów w jego karierze wojskowej.

Po zakończeniu wojny jego walka nie dobiegła końca. Stanął w szeregach KBW, gdzie walczył przeciwko UPA na południowym wschodzie Polski. Niestety, w okresie stalinowskim stał się ofiarą represji, przez kilka lat więziony na podstawie fałszywych oskarżeń. Został uwolniony w 1956 roku, a następnie przywrócono mu dobre imię.

Odznaczenia

Bolesław Hanicz-Boruta był wyróżniającą się postacią, która zdobyła liczne odznaczenia za swoją odwagę i poświęcenie. Wśród jego nagród znajdują się:

  • Order Krzyża Grunwaldu kl. III,
  • Krzyż Partyzancki,
  • Medal Zwycięstwa i Wolności 1945,
  • Medal za walkę z faszyzmem 1933-1945 (NRD),
  • i inne.

Awanse

Bolesław Hanicz-Boruta to postać, której awanse w strukturach Armii Krajowej oraz siłach zbrojnych po wojnie stanowią ważny element jego kariery wojskowej. Jego droga żołnierska przebiegała przez różne stopnie, które odzwierciedlają jego zaangażowanie oraz rozwój w służbie.

  • sierżant – w Armii Krajowej,
  • porucznik – 1943,
  • kapitan – 1944,
  • major – 1944,
  • podpułkownik – okres powojenny.

Przypisy

  1. Miesięcznik Ziemia Radomszczańska – Nasz Dom, nr. 5(9), 05.2008 r.
  2. Kazimierz Sobczak, Polski ruch oporu 1939-1945, Warszawa, 1988 r.
  3. Wspomnienia żołnierzy Gwardii i Armii Ludowej, Warszawa 1958 r.
  4. a b c Czy komuniści mieli prawdziwych bohaterów? Chociaż jednego? [online], TwojaHistoria.pl [dostęp 25.05.2017 r.]

Oceń: Bolesław Hanicz-Boruta

Średnia ocena:4.96 Liczba ocen:11