Jan Wróblewski, znany również pod pseudonimem „Zabawa”, to postać, która zapisała się w kartach historii jako dzielny uczestnik jednego z najważniejszych wydarzeń II wojny światowej, jakim było powstanie warszawskie. Urodził się 10 stycznia 1919 roku w miejscowości Nowo-Radomsko.
Jednak jego życie i działalność kończy się tragicznie 19 września 1944 roku w Warszawie. Jako podporucznik, walczył w szeregach batalionu „Parasol” Armii Krajowej, przysparzając chwały swojej jednostce oraz narodowi.
Życiorys
Jan Wróblewski, po zdaniu egzaminu maturalnego w 1937 roku i przeprowadzce do Wilna, rozpoczął pracę jako praktykant w firmie Poznańskiego. Jego zaangażowanie w walkę o wolność rozpoczęło się w kampanii wrześniowej, gdzie został internowany i wkrótce osadzony w różnych więzieniach, w tym w Stanisławowie (obecnie Iwano-Frankowsk) oraz Bałta koło Odessy. W późniejszym czasie przebywał w obozach jenieckich w Pawliszczew Bor oraz Griazowiec, a jego podróż do wolności zakończyła się na Syberii, z której udało mu się uciec i dotrzeć do Warszawy na początku 1942 roku.
Podczas brutalnej okupacji hitlerowskiej zaangażował się w działalność polskiego podziemia zbrojnego, współpracując z oddziałem pilota porucznika Romualda Podwysockiego. Janusz Kobyliński (ps. „Gong”) wprowadził go do grupy operacyjnej „Agat”, która później przekształciła się w „Parasol”. W tej jednostce Wróblewski pełnił funkcję instruktora strzeleckiego, a od stycznia 1944 roku także jednego z piętnastu instruktorów odpowiedzialnych za szkolenia spadochronowe. Jego przeszkolenie w tym zakresie wynikało z ukończenia kursu LOPP przed wybuchem wojny. Dzięki swojej wiedzy przygotował również konspiracyjny materiał szkoleniowy pt. „Zaprawa fizyczna strzelca spadochronowego”.
W trakcie swojej służby brał udział w licznych akcjach bojowych, w tym w akcji „Stamm” z dnia 6 maja 1944 roku. Jako kapral podchorąży walczył w III plutonie 3. kompanii „Parasola” oraz awansował na plutonowego podchorążego, a pośmiertnie na podporucznika c.w. Jego odwaga została zakończona tragicznie – zmarł 19 września 1944 roku, przypadkowo postrzelony przez polskiego żołnierza w piwnicy jednego z warszawskich budynków przy ul. Wilanowskiej 7. Miał zaledwie 25 lat.
Jan Wróblewski spoczywa w Wojskowych Powązkach w Warszawie, w kwaterze 24A-7-8, obok innych żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Parasol”. W uznaniu jego poświęcenia został odznaczony Krzyżem Walecznych oraz Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Przypisy
- Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
- Piotr Stachiewicz: „Parasol”. Dzieje Oddziału do Zadań Specjalnych Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej Armii Krajowej. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991 r., s. 834. ISBN 83-211-0273-5.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Władysław Kotarbiński | Stanisław Czarkowski (porucznik) | Kazimierz Mikołajewski | Marian Nitecki | Bolesław Kusiński | Irena Wirszyłło | Stanisław Piotr Nowakowski | Bolesław Hanicz-Boruta | Stefan Kasprzyk | Adam Mazurek | Tadeusz BylińskiOceń: Jan Wróblewski (powstaniec)