Zbigniew Dłubak

Kultura i sztuka

Zbigniew Andrzej Dłubak, który przyszedł na świat 26 kwietnia 1921 roku w Radomsku, był nie tylko uznawanym polskim teoretykiem sztuki, ale również malarzem oraz fotografem o niezwykle bogatym dorobku artystycznym. Jego wkład w sztukę współczesną jest nie do przecenienia, a jego działania artystyczne przyczyniły się do rozwoju wielu istotnych idei w polskiej sztuce.

Dłubak był aktywnym członkiem grupy artystycznej Permafo, a także współtwórcą galerii o tej samej nazwie, która stała się ważnym miejscem spotkań artystów i miłośników sztuki. Jego twórczość odznaczała się głębokim zrozumieniem i analizą współczesnych problemów artystycznych.

Niestety, życie Dłubaka naznaczone było także tragicznymi doświadczeniami – był on więźniem obozów Auschwitz oraz Mauthausen, co miało głęboki wpływ na jego późniejsze prace artystyczne. To doświadczenie obozowe zainspirowało go do stworzenia wyjątkowych dzieł, które w sposób bezpośredni odnosiły się do tematów pamięci i traumy.

Warto również zauważyć, że swoją pierwszą wystawę artystyczną Dłubak zorganizował na pryczy w baraku obozowym, co pokazuje, jak silna była jego pasja do sztuki nawet w obliczu najtrudniejszych okoliczności. Jego odwaga i determinacja są przykładem dla przyszłych pokoleń artystów.

Działalność artystyczna

W trakcie powstania warszawskiego Zbigniew Dłubak został aresztowany, a jego los w czasie II wojny światowej nie był mniej dramatyczny, gdyż trafił do obozu koncentracyjnego w Mauthausen-Gusen, gdzie mimo trudnych warunków organizował krótkie pokazy artystyczne.

W latach 1947–1949 był aktywnym członkiem Klubu Młodych Artystów i Naukowców. Dłubak współpracował z wieloma uznanymi galeriami, takimi jak: Krzywe Koło, Współczesna, Mała Galeria, Labirynt, Zamek, Remont, Permafo oraz Foto-Medium-Art. Jego pasją do sztuki zaowocowała również w 1955 roku, kiedy to, wspólnie z Marianem Boguszem i Kajetanem Sosnowskim, założył Grupę 55.

Dłubak był członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików, w którym pełnił istotne role, takie jak prezes oraz przewodniczący Rady Artystycznej. Podczas I Biennale Form Przestrzennych w 1965 roku, zrealizował imponującą rzeźbę o wysokości 7 metrów, umiejscowioną w Parku im. Michała Kajki w Elblągu. W pracy nad tym dziełem współdziałał z osobami takimi jak Z. Czarnecki, S. Rusin, S. Szymański, L. Ciesielski, A. Tażusz, J. Gdreń oraz E. Grzybowiński.

W 1970 roku uczestniczył w Sympozjum Plastycznym Wrocław ’70, gdzie współpracował z Natalią LL i Andrzejem Lachowiczem. Był również jednym z trzech głównych projektantów Pawilonu sportowo-administracyjnego Stadionu Dziesięciolecia.

W latach 1953–1972 pełnił funkcję redaktora naczelnego miesięcznika „Fotografia”, co miało znaczący wpływ na rozwój sztuki fotograficznej w Polsce. Dłubak wykładał także w Wyższej Szkole Filmowej oraz w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi w latach 1966–1975.

Wraz z Mariuszem Łukawskim, Jarosławem Kudajem oraz Mirosławem Woźnicą, Dłubak założył grupę „Seminarium Warszawskie”, która między 1975 a 1982 rokiem zajmowała się teorią sztuki, przyciągając wielu młodych artystów.

Po wielu latach działalności artystycznej, w 1982 roku Dłubak osiedlił się w Meudon, przedmieściach Paryża. Jego dorobek artystyczny obejmuje zarówno cykle obrazów takie jak: Wojna, Macierzyństwo, Amonity, Antropolity, Movens, Systemy, jak i cykle fotografii: Egzystencje, Gestykulacje. Po śmierci został pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera 10A-8-4).

Ordery i odznaczenia

Zbigniew Dłubak, wybitny artysta i działacz, posiada szereg odznaczeń i wyróżnień, które odzwierciedlają jego osiągnięcia i zasługi. Wśród nich znajdują się:

  • Order Krzyża Grunwaldu III klasy,
  • Krzyż Walecznych,
  • Srebrny Krzyż Zasługi,
  • Złoty Krzyż Zasługi.

Nagrody

Artysta Zbigniew Dłubak zdobył wiele prestiżowych wyróżnień w ciągu swojej kariery, co świadczy o jego znaczeniu w świecie sztuki.

  • nagroda Prezesa Rady Ministrów I stopnia, przyznana w 1979 roku,
  • nagroda im. Katarzyny Kobro, otrzymana w 2001 roku.

Przypisy

  1. Autor: IwonaA.: I. Makowska, Pawilon Sportowy przy Stadionie Narodowym [online] [dostęp 25.10.2021 r.]
  2. Miejska Galeria Sztuki w Łodzi [online], 31.01.2018 r. [dostęp 31.01.2018 r.]
  3. Centrum Sztuki GaleriaC.S.G. EL, Otwarta Galeria. Formy przestrzenne w Elblągu. Przewodnik, Elbląg 2015, s. 140-141, ISBN 978-83-92721-7-3.
  4. DanutaD. Dziedzic, ZbigniewZ. Makarewicz (red.), Sympozjum Plastyczne Wrocław '70, Wrocław: Zjednoczone Przedsiębiorstwa Rozrywkowe. Ośrodek Teatru Otwartego "Kalambur", 1983, s. 177, OCLC 830242745.
  5. a b Zbigniew Dlubak (1921 – 2005) [online], fototapeta.art.pl, 21.08.2005 r. [dostęp 17.09.2019 r.]
  6. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze

Oceń: Zbigniew Dłubak

★★★★★
Średnia ocena:4.75 Liczba ocen:5