Jerzy Tomaszewski to wybitny przedstawiciel świata nauki w Polsce, który urodził się 8 października 1930 roku w Radomsku, a swoje życie zakończył 4 listopada 2014 roku. Przez wiele lat jego pasją były historia oraz politologia, co zaowocowało jego tytulem profesora nauk humanistycznych.
Niezwykła kariera Tomaszewskiego, naznaczona znaczącymi osiągnięciami akademickimi, przyczyniła się do rozwoju dwóch kluczowych dziedzin naukowych w naszym kraju. Jego prace badawcze oraz publikacje w znacznym stopniu wpłynęły na polską historiografię i myśl polityczną.
Życiorys
Jerzy Tomaszewski to postać, która pozostawiła wyraźny ślad w polskiej historiografii. W latach 1947–1948 był aktywnym członkiem ZWM, a od 1948 do 1954 współpracował z ZMP. W 1954 roku zdobył tytuł magistra z zakresu historii gospodarczej na Szkole Głównej Planowania i Statystyki.
Od 1949 do 1981 roku Tomaszewski był członkiem PZPR, co miało istotny wpływ na jego karierę naukową. W 1960 r. uzyskał stopień doktora, a cztery lata później, w 1964 roku, doktora habilitowanego. Jego niezwykły wkład w naukę zaowocował tytułem profesora nadzwyczajnego od 1972 roku oraz profesorem zwyczajnym od 1980 roku.
W swoim dorobku naukowym posiada także szereg odznaczeń, w tym Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Dodatkowo, był członkiem Rady Programowej Stowarzyszenia Przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii – Otwarta Rzeczpospolita, co podkreśla jego zaangażowanie w działania na rzecz praw człowieka i tolerancji w społeczeństwie.
Praca naukowa
W latach 1950–1954 Jerzy Tomaszewski był zatrudniony jako zastępca asystenta i asystent w Katedrze Historii Gospodarczej. Następnie, od 1954 do 1956 roku, pracował jako aspirant w Instytucie Nauk Społecznych przy KC PZPR. Po tym okresie, w latach 1957–1964, ponownie podjął pracę w SGPiS, gdzie pełnił funkcję asystenta, a później adiunkta.
W latach 1965–1970 Tomaszewski piastował stanowisko docenta oraz kierownika Instytutu Nauk Politycznych w SGGW. Od 1970 roku był zatrudniony w Instytucie Nauk Politycznych UW, pełniąc kolejno funkcje docenta, profesora nadzwyczajnego, a od 1980 roku profesora zwyczajnego.
W 1990 roku Jerzy Tomaszewski dołączył do zespołu Instytutu Historycznego UW jako pracownik naukowy. Po przejściu na emeryturę w 2002 roku kontynuował swoją pracę jako wykładowca w IH UW.
Jednym z jego znaczących osiągnięć było pełnienie funkcji kierownika Centrum Badania i Nauczania Dziejów i Kultury Żydów w Polsce im. Mordechaja Anielewicza. Dodatkowo, od 1970 roku był członkiem Rady Naukowej, a od 1985 roku zasiadał w Zarządzie Żydowskiego Instytutu Historycznego. Pełnił również rolę członka komitetu redakcyjnego Biuletynu ŻIH oraz rocznika „Polin. Studies in Polish Jewry”.
Uczniowie
Wśród uczniów Jerzego Tomaszewskiego znajduje się Natalia Aleksiun, która zasłynęła swoimi badaniami. Wiesław Dobrzycki, jego kolejny podopieczny, również wniósł wartościowe informacje do dziedziny historii. Barbara Małecka-Jaworska, a także Jerzy Waszkiewicz, również są częścią grona uczniów tego wybitnego nauczyciela.
Warto również wspomnieć o Andrzeju Żbikowskim, który kontynuuje tradycje akademickie w swojej pracy. Do tego grona dołącza Artur Markowski, który także wnosi znaczący wkład w rozwój nauki. Na koniec, nie można zapomnieć o Marcinie Urynowiczu, którego prace badawcze zyskały uznanie w środowisku akademickim.
Publikacje
Oto zbiór publikacji autorstwa Jerzego Tomaszewskiego, które stanowią istotny wkład w historiografię oraz badania nad Polską. W swoim dorobku literackim przedstawił szereg ważnych prac, w tym:
- Z dziejów Polesia 1921–1939. Zarys stosunków społeczno-ekonomicznych, Warszawa 1963,
- Trudna niepodległość, Warszawa 1968,
- Gospodarka Polski międzywojennej 1918–1939, Warszawa, t. 1 1967, t. 2 1971, t. 3 1982, t. 4 1989 (współautor Zbigniew Landau),
- Robotnicy przemysłowi w Polsce. Materialne warunki bytu 1918–1939, Warszawa 1971 (współautor Zbigniew Landau),
- The Polish Economy in Twentieth Century, New York 1985 (współautor Zbigniew Landau),
- Wirtschaftsgeschichte Polens im 19 und 20 Jahrhundert, Berlin 1986 (współautor Zbigniew Landau),
- Bułgaria 1944-1971. Trudna droga do socjalizmu, Warszawa 1989,
- The Socialist Regimes of East Central Europe. Their Establishment and Consolidation 1944-1967, London and New York 1983,
- Monachium 1938. Polskie dokumenty dyplomatyczne, Warszawa 1985 (współautor Zbigniew Landau),
- Zarys dziejów Żydów w Polsce w latach 1918–1939, Warszawa 1990,
- Mniejszości narodowe w Polsce XX wieku, Warszawa 1991,
- Najnowsze dzieje Żydów w Polsce w zarysie do 1950 r., Warszawa 1993 (współautorstwo),
- Czechosłowacja, Warszawa 1997,
- Preludium zagłady. Wygnanie Żydów polskich z Niemiec w 1938 r., Warszawa 1998,
- Izrael, Warszawa 2003 (współautor Andrzej Chojnowski),
- Bank Polska Kasa Opieki SA 1929-1999, Warszawa (współautor Zbigniew Landau).
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Elżbieta Dziegieć | Bogumił Jeziorski | Feliks Przyłubski | Krystyna Wilkowska-Chomińska | Zygmunt Kowalik | Teofil Wojeński | Włodzimierz Doroszkiewicz (biolog) | Ryszard Szwed | Marian Ożarowski | Cecylia Walewska | Ryszard Siwecki | Dominik Sankowski | Michał Kobusiewicz | Hanna SzelestOceń: Jerzy Tomaszewski (historyk)