Hanna Szelest

Nauka i edukacja

Hanna Szelest to postać niezwykle istotna w polskiej kulturze i nauce. Urodziła się 23 lutego 1920 roku w Radomsku, a zmarła 15 maja 2006 roku w Warszawie. Była znakomitym filologiem klasycznym, którego praca przyczyniła się do popularyzacji literatury łacińskiej w Polsce.

Hanna Szelest, właściwie Anna Jadwiga Szelest, miała na swoim koncie wiele osiągnięć w zakresie tłumaczenia dzieł literackich, co sprawiło, że zyskała uznanie nie tylko jako wykładowca, ale także jako tłumaczka. Przez wiele lat była związana z Uniwersytetem Warszawskim, gdzie przekazywała swoją wiedzę kolejnym pokoleniom studentów.

Biogram

Hanna Szelest zyskała swą educację na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie w 1948 roku ukończyła filologię klasyczną. Po zakończeniu studiów rozpoczęła swoją zawodową karierę w Muzeum Narodowym, a później przeszła do pracy naukowej na uniwersytecie. W roku 1952 uzyskała stopień doktora dzięki rozprawie zatytułowanej De Pausaniae clausulis. W 1962 roku habilitowała się, publikując obszerną monografię na temat twórczości Marcjalisa, znaną jako Marcjalis. Zasłużoną pozycję w świecie akademickim osiągnęła w 1974 roku, gdy przyznano jej tytuł profesora.

Hanna Szelest specjalizowała się w literaturze rzymskiej z okresu poklasycznego oraz w zakresie wersyfikacji greckiej i łacińskiej. W latach 1975-1981 pełniła funkcję kierownika Katedry Filologii Klasycznej Uniwersytetu Warszawskiego, a w okresie 1982-1992 była szefem Zakładu Filologii Klasycznej. Jej działalność naukowa i społeczna była bardzo aktywna; była członkinią Towarzystwa Naukowego Warszawskiego oraz miała swoje miejsce w Zarządzie Głównym Polskiego Towarzystwa Filologicznego.

W latach 1976-1983 pełniła również funkcję prezesa Koła Warszawskiego PTF. Jej zaangażowanie w różne inicjatywy odbiło się także w działalności społecznej; wielokrotnie zasiadała w Zarządzie Spółdzielni Mieszkaniowej Profesorów Uniwersytetu Warszawskiego.

W życiu osobistym Hanna Szelest znalazła spokój na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie, gdzie została pochowana w kwaterze 41D-6-7.

Wybrane publikacje

Hanna Szelest, jako autorka wielu znaczących publikacji, przyczyniła się do rozwoju wiedzy w dziedzinie literatury klasycznej i historii. Poniżej przedstawiamy niektóre z jej wybranych dzieł:

  • De Pausaniae clausulis, Varsaviae: Editum auxilio Ministerii Scholarum Superiorum 1953,
  • Gajus Swetoniusz Trankwillus, Żywoty cezarów, przeł. Janina Pliszczyńska, wstępem opatrzyła Hanna Szelest, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1954,
  • Marcjalis i jego twórczość, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wydawnictwo PAN 1963,
  • Historycy cesarstwa rzymskiego: żywoty cesarzy od Hadriana do Numeriana, tł., przedm., przypisy i skorowidz Hanna Szelest, Warszawa: Czytelnik 1966,
  • „Sylwy” Stacjusza, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wydawnictwo PAN 1971,
  • Metryka łacińska (skrypt dla studentów III roku filologii klasycznej), Warszawa: Wydawnictwa UW 1978 (wyd. 2 – 1991),
  • (współautor: Maria Cytowska), Literatura grecka i rzymska w zarysie, Warszawa: PWN 1981 (wyd. 2 – 1983, wyd. 3 – 1985),
  • (współautor: Maria Cytowska), Literatura rzymska: okres augustowski, Warszawa: PWN 1990,
  • (współautor: Maria Cytowska), Literatura rzymska: okres cesarstwa, Warszawa: PWN 1992,
  • (współautor: Maria Cytowska), Literatura rzymska: okres cesarstwa. Autorzy chrześcijańscy, Warszawa: PWN 1994,
  • (współautorzy: Maria Cytowska, Ludwika Rychlewska), Literatura rzymska: okres archaiczny, Warszawa: PWN 1996,
  • (współautor: Maria Cytowska), Historia literatury starożytnej, wyd. nowe przygot. pod red. nauk. Mieczysława Jacka Mejora, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN 2006.

Przypisy

  1. Prof. Anna Szelest, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 07.09.2014 r.]
  2. forma używana w publikacjach i listach członków towarzystw naukowych
  3. tak w dokumentach USC

Oceń: Hanna Szelest

★★★★★
Średnia ocena:4.9 Liczba ocen:19