Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Radomsku

---

Historia

Pierwsza świątynia na obecnym terenie została prawdopodobnie ufundowana przez Leszka Czarnego. W wyniku jej zniszczenia, w 1328 roku, powstała nowa budowla, której fundatorem był Władysław I Łokietek. Pożary oraz konflikty zbrojne wpłynęły na dalszy los tej świątyni, w wyniku czego, od połowy XV wieku, przez około 80 lat, nie figurowali tam Franciszkanie, którzy w tym okresie osiedlili się w pobliskiej Brzeźnicy.

Wreszcie, to dzięki ofiarności królowej Bony Sforzy, w 1543 roku zakonnicy mogli powrócić do Radomska. Królowa była także fundatorką nawy, która niestety spłonęła w pożarze w 1641 roku. Odbudowana nawa, w połączeniu z gotyckim prezbiterium, stanowią najstarsze zabytki miasta.

W latach 1728–1737 świątynia przeszła znaczną rozbudowę, która uwzględniła dodanie wieży. W końcu lat 70. XX wieku przystąpiono do wzmocnienia murów kościoła oraz sygnaturki, co zapewniło dalsze funkcjonowanie tej cennej budowli sakralnej.

Wyposażenie

Wyposażenie świątyni charakteryzuje się przemawiającym do wyobraźni stylem barokowym. Wnętrze kościoła zdobią elementy, które powstały w drugiej połowie XVIII wieku, obejmujące ołtarze, ambonę oraz konfesjonał. Główny ołtarz natomiast ma swoje korzenie w XVII stuleciu.

W centralnej części ołtarza znajduje się rzeźba przedstawiająca Chrystusa na krzyżu, która pochodzi z XVIII wieku. Pod tą monumentalną postacią ulokowane są złote skały, symbolizujące Golgotę. Flankujące rzeźbę kolumny, wykonane ze złota, są ustawione w liczbie sześciu – trzy po lewej i trzy po prawej stronie.

Na podstawach tych kolumn znajdują się figury czterech ewangelistów, które dodają majestatu całej kompozycji. Gzyms, będący zwieńczeniem ołtarza, zdobiony jest w narożnikach posągami świętych Grzegorza Wielkiego i Augustyna, co podkreśla sakralny charakter przestrzeni.

---

Oceń: Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Radomsku

---