Stobiecko Miejskie

---

Historia

Najstarsze znane zapiski dotyczące Stobiecka Miejskiego sięgają roku 1266. Wówczas miejscowość ta została wymieniona w przywileju wydanym przez Leszka Czarnego w Maluszynie. Dokument ten jasno określał, iż zarówno mieszkańcy wsi, jak i miasta posiadają równe prawa oraz obowiązki. Ta sytuacja umożliwiła ludności Stobiecka Miejskiego postrzeganie się jako rolników miejskich, co udowodnili w 1836 roku, stawiając opór przed realizacją planu oczynszowienia swoich gruntów.

Wokół historii Stobiecka Miejskiego krąży wiele lokalnych legend, które sugerują, że na tych terenach osiedlili się jeńcy tatarscy, nazywani Karaskami lub Kluchami. Nazwa miejscowości rzekomo pochodzi od „stu biesów”, co odnosi się do 100 Tatarów uprowadzonych przez rycerza jako jeńców. Przesłanki o tatarskim pochodzeniu mieszkańców potwierdzają również styl ich budowli, który przypominał chaty tatarskie, jak i zwyczaje rolnicze, takie jak orka półksiężycami oraz podział pól na morgi, zamiast na zagony. Dodatkowo, mieszkańcom przypisywano wprowadzenie uprawy tatarki (gryki) w rejonach Radomska.

Do 1954 roku Stobiecko Miejskie podlegało gminie Radomsk (Noworadomsk), mieszczącej się w powiecie radomszczańskim (1867-1922 noworadomski), początkowo w guberni piotrkowskiej, a od 1919 w województwie łódzkim. 2 listopada 1933 roku powstała gromada o nazwie Stobiecko Miejskie, w skład której wchodziła wieś oraz kolonie, w tym Stobiecko Miejskie Kościelne. W okresie II Rzeczypospolitej miejsce to było siedzibą wiejskiej gminy Radomsko.

W trakcie II wojny światowej, Stobiecko Miejskie zostało włączone do Generalnego Gubernatorstwa, w ramach dystryktu radomskiego, administracyjnie do gminy Radomsko. W 1943 roku liczba mieszkańców wynosiła 1720 osób. Niestety, 4 września 1939 roku, wieś ta została spacyfikowana przez oddziały 1 Dywizji Pancernej Wehrmachtu, co doprowadziło do zniszczenia 30 budynków. W wyniku brutalnych działań niemieckich żołnierzy zastrzelono 3 osoby, a 3 zostały ranne.

Po zakończeniu wojny, Stobiecko Miejskie, jako jedna z 16 gromad gminy Radomsko, pozostało w powiecie radomszczańskim w województwie łódzkim. Z powodu reformy administracyjnej, która odbyła się jesienią 1954 roku, wieś ta została włączona do nowo utworzonej gromady Stobiecko Miejskie. Po jej likwidacji 31 grudnia 1961 roku, włączono ją do nowo utworzonej gromady Radomsko, w której przetrwała do końca 1972 roku, a więc do następnej reorganizacji gminnej.

1 stycznia 1973 roku Stobiecko Miejskie stało się częścią nowo utworzonej gminy Ładzice w powiecie radomszczańskim w województwie łódzkim. W latach 1975-1986 administracyjnie podlegało województwu piotrkowskiemu. 1 lutego 1977 roku część obrębu Stobiecka Miejskiego (125 ha) została włączona do Radomska, a pozostała część obszaru 17 lipca 1986 roku. Ostatecznie, 17 lipca 1986 roku Stobiecko Miejskie zostało wyłączone z gminy Ładzice na rzecz Radomska.

W dniu 15 sierpnia 2008 roku miejscowość nawiedziła trąba powietrzna, która zniszczyła dachy blisko 100 domów, pozostawiając po sobie duże straty.

Edukacja

Stobiecko Miejskie to miejscowość oferująca różnorodne instytucje edukacyjne oraz społeczne, które wspierają rozwój lokalnej społeczności.

W jej obrębie znajduje się Zespół Szkolno-Gimnazjalny nr 6, który składa się z dwóch kluczowych placówek: Publicznej Szkoły Podstawowej nr 10 oraz Publicznego Gimnazjum nr 7.

Dodatkowo, mieszkańcy mogą korzystać z filia Miejskiej Biblioteki Publicznej, która oferuje szeroki zakres materiałów edukacyjnych oraz kulturalnych.

Ważnym elementem życia społecznego w Stobiecku Miejskim jest Ochotnicza Straż Pożarna, która pełni kluczową rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa mieszkańców.

Na terenie miejscowości znajduje się również boisko sportowe usytuowane przy ulicy Kukuczki, które sprzyja aktywności fizycznej i integracji lokalnej społeczności.

Komunikacja i gospodarka

Stobiecko Miejskie to miejsce, przez które przebiega trasa szybkiego ruchu, planowana autostrada A1. Oprócz tego w obrębie tej miejscowości funkcjonują linie komunikacji miejskiej numer 3, 5 oraz 23. W aktualnym etapie rozwoju infrastruktury, na terenie Stobiecka Miejskiego, powstaje obwodnica dedykowana dla dróg krajowych, tj. DK42 i DK91.

Imponującym atutem tej miejscowości jest fakt, że część Stobiecka Miejskiego wchodzi w skład Łódzkiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej, co sprzyja rozwojowi licznych inicjatyw gospodarczych oraz inwestycji.

Dodatkowo, w południowej części Stobiecka Miejskiego znajdują się odkryte w latach 70. znaczące pokłady wód geotermalnych, które mają potencjał oraz znaczenie zarówno dla lokalnej gospodarki, jak i dla ekologicznych projektów rozwojowych w tym regionie.

Zabytki

W Stobiecka Miejskiego znajduje się wiele interesujących obiektów, jednak najważniejszym z nich jest kościół pw. św. Rocha, którego historia sięga 1502 roku. Kościół był wielokrotnie restaurowany, w szczególności w XVIII wieku oraz w 1899 roku. Jest to orientowana budowla o konstrukcji zrębowej, charakteryzująca się jedną nawą oraz węższym prezbiterium, które ma zamknięcie wieloboczne.

Od północnej strony do kościoła przylega zakrystia, wybudowana w 1936 roku, a z zachodu znajduje się kruchta, która uzupełnia całość architektoniczną. Dach budowli jest dwuspadowy, a nad prezbiterium wznosi się wieżyczka z sygnaturką, posiadająca szeroki okap.

Wnętrze kościoła zachwyca urokliwym stropem oraz chórem muzycznym, który pochodzi z XVII/XVIII wieku. Warto również zwrócić uwagę na belekę tęczową, na której znajduje się napis dotyczący budowy tego obiektu oraz na krucyfiks z XVIII wieku. Trzy barokowe ołtarze, prawdopodobnie z XIX wieku, dopełniają wspaniałego wystroju tej świątyni.

Kościół pw. św. Rocha, jako jeden z obiektów, został ujęty w rejestrze zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa. Na liście tych cennych obiektów znajdują się:

• kościół parafialny pw. św. Rocha, drewniany, 1502, XVIII w., nr rej.: 230-X-40 z 29.03.1949 oraz 242 z 27.12.1967,
• dzwonnica, nr rej.: 231-X-41 z 9.03.1949,
• dom „chata tatarska”, ul. Częstochowska 4, k. XVIII, nr rej.: 603-X-54 z 22.06.1954,
• dom „chata tatarska”, ul. Częstochowska 5, k. XVIII, nr rej.: 604-X-54 z 22.06.1954.

---

Oceń: Stobiecko Miejskie

---